ตุ, ตุ ๆ หมายถึง ว. ลักษณะกลิ่นเหม็นอย่างหนึ่งคล้ายกลิ่นเนื้อหรือปลาที่ตากไม่ได้แดดเป็นต้น, ใช้ประกอบกับคำ เหม็น เป็น เหม็นตุ.
ว. ตึตัง, เหม็นตืด, ล้างไม่ค่อยหายเหม็น.
ว. จํ้ามํ่า, ใช้ประกอบกับคำ อ้วน เป็น อ้วนตุ๊,(มักใช้แก่เด็ก).
ว. อ้วนอุ้ยอ้าย.
(ถิ่น–พายัพ) น. พระ.
น. ชื่อสัตว์เลื้อยคลานในวงศ์ Gekkonidae หัวโตหางยาว หลายชนิดตีนเหนียวสามารถเกาะตามผนังเรียบได้ หลายชนิดร้องเสียงดัง ออกหากินในเวลากลางคืน ในประเทศไทยมีหลายชนิด เช่นตุ๊กแกที่พบตามบ้านเรือน (Gekko gecko) ตุ๊กแกบินหางเฟิน (Ptychozoon lionatum), พายัพเรียกต๊กโต, อีสานเรียก กับแก้. ว. มีลวดลายเป็นดอกดวงเลอะเทอะ เช่น ผ้าลายตุ๊กแก ตัวลายเป็นตุ๊กแก.
(๑) ดู แค้. (๒) ดู เก๋า.
ดู ตีนตุ๊กแก (๓).